Ο άγνωστος ποιητής Θοδωρής Σαρηγκιόλης

Κατά τύχη σερφάροντας στο Διαδίκτυο έπεσα πάνω σε αυτό το ποίημα του Θοδωρή Σαρηγκιόλη και το βρήκα εξαιρετικό. Η αναζήτηση στο Διαδίκτυο δεν έχει πολλές πληροφορίες για τον ποιητή και τα δημοσιευμένα ποιήματά του ελάχιστα. Το ύφος του είναι κάπως επίπεδο και ανισομερές. Η στιχουργική δεινότητά του περιορισμένη. Παρά ταύτα, δεν είναι αδιάφορος.

Το ποίημα του "Δίκοπη Λαλιά" μελοποιήθηκε από ένα άγνωστο σε μένα συνθέτη τον Χρήστο Δήμακη και ερμηνεύθηκε από την επίσης άγνωστη Κατερίνα Ψαρίκογλου (κάτι μου θυμίζει αλλά δεν έχω εντοπίσει τι). Φαίνεται ότι αυτό που συνδέει τον ποιητή και την ερμηνεύτρια είναι ο κοινός τόπος καταγωγής και διαμονής, αφού κατοικούν και εργάζονται στην Έδεσσα.

Θεωρώ ότι είναι άξια προσοχής τόσο η λογοτεχνική προσπάθεια, όσο και η συνθετική και ερμηνευτική παρουσίαση του ποιήματος. Διαβάστε και ακούστε... τα συμπεράσματα δικά σας...

"Δίκοπη Λαλιά"

Στίχοι: Θοδωρής Σαρηγκιόλης Μουσική: Χρήστος Δημάκης Ερμηνεία: Κατερίνα Ψαρίκογλου

Σύντομο Βιογραφικό του "ποιητή" Θοδωρή Σαρηγκιόλη

O Θοδωρής Σαρηγκιόλης γεννήθηκε το 1956 στην Έδεσσα. Σπούδασε οικονομικά στην Α.Β.Σ.Θ. (Πανεπιστήμιο Μακεδονίας). Ζει στην Έδεσσα και εργάζεται στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Κείμενα και ποιήματά του έχουν δημοσιευτεί σε έντυπα και ηλεκτρονικά περιοδικά (Κλεψύδρα, Επί τροχάδην, Εδεσσαϊκή, Παρέμβαση, Φτερά Χήνας, Φρέαρ, Θράκα, Στάχτες.) Ασχολείται με την στιχουργική και στίχοι του έχουν μελοποιηθεί. Έχει εκδώσει τις συλλογές: O άγιος σκοπευτής (Έδεσσα 1984), Το τέλος των ονομάτων (Παρασκήνιο 1993), Το δέρμα του χρόνου (Γαβριηλίδης 2012).

Ανάστροφα η ζωή Οι ώρες υφαίνουν το πανί, η νύχτα το βάφει οι μνήμες αναδράμουν στο μίτο κλωστή την κλωστή, λεπτό το λεπτό φανερώνεται του χρόνου το σώμα. Σταγόνα τη σταγόνα γυρνάει ανάστροφα η ζωή και αδειάζει "Το δέρμα του χρόνου" (2012)